İnsan - Kulluk - Yaradılış Gayesi

BAYRAM BİZE NEDEN YABANCI?

Güya bayram geldi lâkin usülden,
Bayramın ruhuna beden yabancı;
İnsan utanıyor çıkan mahsülden,
Toprak aynı toprak, fidan yabancı.

Düşünülmez oldu fakirin aşı,
Okşanmıyor artık yetimin başı,
Herkesi sarmış da para telaşı,
Zengin fukaraya neden yabancı?

Biz böyleyken, bayram gelse ne olur?
Gönül ağlarken, yüz gülse ne olur?
Naehil cevheri bulsa ne olur?
Menba-ı fazilet, maden yabancı.

Dürüstlük perişan, akit kırılmış,
Doğruluk kefene çoktan sarılmış,
Cümle ulvi hisler bize darılmış,
Fıtratlar özüne cidden yabancı.

Aile ne demek, hak hukuk ne?
Sevgi, hürmet yok ki hiç ebeveyne,
Yaşlı mahkum oldu huzur evine,
Ana, baba yaban; deden yabancı.

Dinden yana heyhat hastalık ağır,
Okunan ezana olmuşuz sağır,
Bin bayram gelse açamaz çığır,
Kalpler mutluluğa zaten yabancı.

Bin ihtimam verdik her türlü işe,
Merakla sarıldık serapa, düşe,
İnsanlığa dair hani endişe?
Neydi bizi bize eden yabancı?

Bayram köprüsünden aşkla geçmedik,
Sevgi ilaç dedik lakin içmedik,
Kapımızı açtık da kalbi açmadık,
Gelen yabancıydı, giden yabancı.

Sanma tek isimle Halil olursun,
Hakkını vermezsen zelil olursun,
Cennete girmezsen rezil olursun,
Ebedi olur bak; bayram yabancı.

İlgili Şiirler