İnsan - Kulluk - Yaradılış Gayesi

EN YÜCE ŞEREF

En yüce şeref, şandır Din-i Mübin-İslâm;
Kur’an rehberimizdir, Sünnet yolumuz bizim..
O’na, âline olsun sonsuz salät ve selâm,
Kainat Efendisi Resûl ulumuz bizim…

Allah’a tereddütsüz veririz can da olsa,
Sabreder, şükrederiz en korkunç an da olsa,
Namazı terk etmeyiz elimiz kanda olsa,
İbadet nişanımız, kulluk halimiz bizim…

Daim imanla yaşar, iman ile göçeriz,
Ölüm korkumuz yok ki derhal kabre geçeriz,
Lillahilhamd eceli şerbet bilip içeriz;
Cennetü’l Firdevslere yolcu ölümüz bizim…

Âyet, hadis, tefsirdir bizdeki ders ve sohbet,
Meşrebimiz uhuvvet, mesleğimiz muhabbet,
Kardeş eti yemeyiz, asla etmeyiz gıybet,
Dedikodu semtine varmaz dilimiz bizim…

Akrep daha sevimli iftiradan, yalandan,
Kul hakkından korkarız, korkar gibi yılandan,
Zina, kumar, içkiye meyletmeyiz versek can,
Haramlara uzanmaz asla elimiz bizim…

Biz ki Allah’tan gelen derdin müptelâları,
Lütuf, nimet biliriz en büyük belâları,
Vuslat diye dinleriz okunan selâları,
Mevsim bizde hep bahar, solmaz gülümüz bizim…

Halil der ki sözümü duysun cümle ahali,
Asla feda edilmez, hakkın hatırı âlî,
Bize daim rehberdir Hazreti Ömer hali,
Adalet kaidemiz, hak usulümüz bizim…

İlgili Şiirler