İnsan - Kulluk - Yaradılış Gayesi

GIYBET ŞİİRİ

Kimsenin hakkında kıl-ü kal etme
Aleyhte konuşup gönül incitme
Sakın dedikodu semtine gitme
Sermayeyi heder ettirir gıybet

Namert silahıdır alma eline
Hainlik yapıp da takma beline
Eğer bulaşırsa eyvah diline
Ölünün etini yedirir gıybet

Adamı sırtından vuran kalleştir
İşte gıybet böyle alçak bir iştir
Salih amelleri yakan ateştir
Nar-ı cehenneme götürür gıybet

İtimadı kırar, yıkar yuvayı
Toplumu zehirler, bozar havayı
Düzen tutmaz ise dilinin yayı
Dünyayı, ukbayı batırır gıybet

Yalansa iftira, doğruysa gıybet
Hasetle, kem sözle edilir sohbet
Şeytan ağızlara sürer bal şerbet
Kopsaydı şu dilim dedirir gıybet.

Gıybet tabancası hiç bağışlamaz
Tetiği çekeni vurur acımaz
Ardında bırakır koca bir enkaz
Döner sahibini bitirir gıybet

Halinle vefaya delil olursan
Dostun sever seni Halil olursan
Heyhat gıybet ehli zelil olursan
Başına belâlar getirir gıybet

İlgili Şiirler