Dünyadan binlerce kez büyük olsa da güneş
Yansa da hep içinde milyon santigrat ateş
Yaradan bir olunca, olur dünyaya kardeş
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Güneşi, kâinatı emrine verir Allah.
Ay gece lambasıdır, güneş kandil ve soba
Yıldızlar göz kırparlar, gece derler: “Merhaba!”
Hepsi sana yardımcı, hepsi sana akraba
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Fezayı, semavatı emrine verir Allah.
Mektep medrese bilmez, hayvanlar koyu cahil
Velâkin tavuk, inek, arı… Hepsi hizmete dahil
Yumurta, süt ve balı vermekte gayet ehil
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Umumen hayvanatı emrine verir Allah.
Kaç tonluk deve bile itaat eder sana
Sırtına bindiğinde at hizmetkâr insana
Koyun itiraz etmez bıçak değse boynuna
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Deve, koyun ve atı emrine verir Allah.
Keresteden, odundan meyveler gönderilir
Çamur yiyen ağaçtan kiraz, incir verilir
Rezzak, Rahim’dir Allah; neye muhtaçsın bilir
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Ağacı, nebatatı emrine verir Allah.
Toprak bağrını açar, çıkar patates, soğan
Domates, biber, bamya… Sanki yağmurdur yağan
Rahman’dan hediyedir, hepsi sana armağan
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Sebzeyi, zerzevatı emrine verir Allah.
Allah’tır kâinatta Malik, Sultan ve Amir
Onundur kün feyekün, Onun ferman ve emir
İnsana musahhardır deniz, toprak, dağ, demir
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Her türlü cemadatı emrine verir Allah.
Deprem, kanser, virüse zincir vuran Allah’tır
Hikmetiyle yürüten ve durduran Allah’tır
Herşeyin dizginini her an tutan Allah’tır
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Dehşetli hadisatı emrine verir Allah.
İmanla, ibadetle hayatın kemâl bulur
Allah’a kul olanlar mesut bahtiyar olur
Bil ki dünya cennetin bekleme salonudur
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Ölümü ve hayatı emrine verir Allah.
Halil der ki bu şiir dinsize olsun ferman
Kâinatta her olay, her nesne ona düşman
Mü’mine dertler ilaç, musibet olur derman
İman insanı insan eder, kulluk padişah;
Cümle kevn-ü fesadı emrine verir Allah.
