Her derdin devası verilir sana
Yalnız ihtiyarlık, ölüm müstesna
Neylesen, ne etsen artık boşuna
Lokman Hekim bile çaren olamaz.
Rabıta-yı mevti eyleyip nisyan
Gaflete dalıp da sen etme isyan
Fakirdir, zayıftır, âcizdir insan
Bu yaraya merhem vuran olamaz.
Nice Süleymanlar geldi, geçtiler
Ecel şerbetini bir bir içtiler
Sultanlar, ağalar, beyler göçtüler
Azrail’e karşı duran olamaz.
Sessiz bir mezarlık menzilin olur
Her faniyi böyle bir akıbet bulur
Ne ahbap, akraba; ne dost bulunur
Hiç kimseler sana yaren olamaz.
Çürük bedenine asla güvenme
Uzun bir hayat var önümde deme
Sermaye-i ömrü israf eyleme
Başka bir fırsatın, süren olamaz.
Halil elbet bedel ödersin bir gün
Eşe, dosta veda edersin bir gün
Vakit gelir çeker gidersin bir gün
Seni bu yerlerde gören olamaz.
