Semadan ilk ayetler indi Hira dağında
Muhammedî çiçekler açtı çöl sıcağında
Bahardan haber verdin kara kışın bağrında
Müjdeci, cemre oldun ya Muhammed Mustafa!…
Sen Rahman’ın habibi, Kur’an’ın andelibi
Sen Makam-ı Mahmud’un, yücelerin sahibi
Sen hilkatin mayası, yaradılış sebebi
Sen nurun alâ nurdun ya Muhammed Mustafa!…
Dünyadan ağır yükü yüreğinde taşıdın
Nefsini düşünmedin, ümmet için yaşadın
Mağfiret Peygamberi diye anılır adın
Hep ümmetî diyordun ya Muhammed Mustafa!…
Rabbim fermenında der: Rahmeten lilalemin
Rahmete ermek için milyonlar söyler “âmin”
Sen Muhbir-i Sadık’sın, Sen Muhammedül Emin
Hakkı vaad buyurdun ya Muhammed Mustafa!…
Kullukta en ileri, duada emsalsizsin
İmanda, itikatta şüphesiz misilsizsin
Ezelden ta ebede Efendim Sen eşsizsin
Sen ne yüce bir kuldun ya Muhammed Mustafa!…
Halil’e bir kez görün; düş olsun, serap olsun,
Ayağının altında toz olsun, turâb olsun
Hizmetinde çürüsün, uğrunda harap olsun;
Beni bende sen buldun Ya Muhammed Mustafa!…
