Rakibini yense de kibrine yenilmeyip
Enaniyeti kıran hakiki pehlivandır
Ben âcizim, zayıfım; kudret Allah’tan deyip
Menzil-i hakka varan hakiki pehlivandır
Hakikati tebliğden asla vazgeçmez dili
Zulmün kökünü keser, mazluma kalkmaz eli
Yiğitlerin sultanı esedullah misali
Öfkesini susturan hakiki pehlivandır
Çöl düşünce yâdına cennetten geçtim diyen
Derdine âşık olup dermanı seçtim diyen
Kan tükürse kızılcık şerbeti içtim diyen
Cefada safâ süren hakiki pehlivandır
Heykele kıyam etmez, puta mabudum demez
Firavun sofrasında Nemrut’la yemek yemez
Egilip bükülerek asla bedel ödemez
Dosdoğru dimdik duran hakiki pehlivandır
Liman bilip sığınır seccadeyi bulunca
Cehennem korkusuyla ruhuna takar kanca
Uykuyu haram bilir seher vakti olunca
Nefsi secdeye vuran hakiki pehlivandır
Takati tükense de gayreti, şevki bitmez
Gönlü kör kuyu olsa yeisi davet etmez
Herşeyini kaybetse ümidini kaybetmez
Kâbusu hayra yoran hakiki pehlivandır
Kullukta pek cevvaldir, günahta naaş gibi
Nefse zırnık koklatmaz, olur hemen taş gibi
Allah rızası için kalbi titrer kuş gibi
Halil kılı kırk yaran hakiki pehlivandır
