İslâm Âlemi - Türkiye - Memleket

KADER MAHKUMU – HEY GİDİ MAZLUM HOCA!

Suçu Kur’an öğretmek, yeni yazı bilmezmiş;

Bozuk ezan çıkalı hep ağlarmış, gülmezmiş;

Çok lakırdı etmezmiş; sordum meslek ne, ne iş?

“Angarya” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

“Angarya” dedi lâkin ücreti, ecri büyük;

Engin gönüllü adam, parayı etmemiş yük;

“Memleket nere?” dedim, konuştu boynu bükük:

“Antalya” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

Hey gidi mazlum hoca, asılacak yakında;

Tereddütsüz, telaşsız hem de işin farkında;

Bir iç çekti; intikam kılıcı bekler kında:

“Eşkiya” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

Hep Kur’an’la meşguldü, Allah ecrini versin;

Ne bahtiyar adamdı; yüce makama ersin;

Sordum: “Zulme uğradın, bu duruma ne dersin?”

“Bir rüya” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

Ölüme ramak vardı yine olmadı mahzun

Adama işlemiyor, atılsa da bin kurşun

“Kabir karanlık” dedim, sordum: “Kork muyormusun?”

“Nur, ziya” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

Belliki vuslat aşkı yanıyordu kalbinde

Ahbaba kavuşmaktı ölüm onun indinde

Sordum: “Seni kim bekler ahirette, kabrinde?”

“Evliyâ” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

Babayiğit adamdı, iriydi, cüsseliydi

Nuryüzlü, sakallıydı, sarıklı cübbeliydi

Gözyaşlarımı sildi, ağlama der gibiydi;

“Duaya” dedi, sustu Kader Mahkumu.

 

Sabaha karşı üç beş adam çıkıp geldiler;

Sarığı çıkar deyip, şapka teklif ettiler;

Yeni ezanı oku, affedelim dediler;

“Hadi ya!” dedi, sustu Kader Mahkumu.

İlgili Şiirler