İnsan - Kulluk - Yaradılış Gayesi

DÜNYA YOLCUSU

Ey dünya yolcusu, yolun çetindir
Yılandan, akrepten kaçarsan güzel
Günah adettendir, her gün rutindir
Lâkin edebinle geçersen güzel

Çalıya, dikene gönül bağlama
Çürük meyve için sakın ağlama
Şu dünya tarlası zorludur amma
Salih amelleri saçarsan güzel

Her lezzete kâfi meşru daire
Kirliye meyletme, yönel tahire
Haramlar benziyor sanki zehire
Helâlinden yiyip içersen güzel

İnsanın önünde iki yol vardır
Birinci yol için mevsim bahardır
Sol yol karakıştır, büyük zarardır
Velâkin sağ yolu seçersen güzel

Şeytan türlü türlü kurar tuzağı
Acımaz, ruhuna takar bukağı
Haramlar adamı çeker aşağı
Namaz mirâcıyla uçarsan güzel

Bazen ağır olur hakkında hüküm
Dertler elvan elvan eder teraküm
Hayatın karışır, olur kördüğüm
İmanla, sabırla açarsan güzel

Dünyanın sevdası, aşkı pek abes
Zira insan için kabirdir adres
Ektiğini görür mahşerde herkes
Hayır hasenatı biçersen güzel

Dünya, yolculukta kısa bir bölüm
Dünya için etme kendine zulüm
Acıya çevirir lezzeti, ölüm
Halil, iman ile göçersen güzel

İlgili Şiirler