Yüzün asık olmasın daim tebessüm etsin
Kimseyi gücendirme, diken atana gül ver
Öyle sineni aç ki cümle masuma yetsin
Düşenin hep dostu ol, koş imdadına el ver
Reçeten İslamiyet, doktorun Peygamberdir
Menzilin Cennet yolu, bir mübarek seferdir
Mü’min olan her insan bu gazada neferdir
Yaya olana at ver, yolda kalana nal ver
Şefkatin engin olsun okşa yetim başını
Aman eksik eyleme ekmeğini aşını
En güzelini ara, unutma nakışını
Kumaşın âlâsından ipek libas ver, şal ver
İmdat diyene yetiş, sağır olma yasına
Tabip getir, ilaç bul, merhem sür yarasına
İzzet ikramı yağdır fakirin sofrasına
Tatlansın ağızları pekmez reçel ver, bal ver
İman Kur’an nuruyla nesl-i cedid yoğrulsun
Sünnetin rotasında istikameti bulsun
Ebu Cehil kafiri hasedinde boğulsun
Tesellisi olmasın, ümidine zeval ver
Gönüllere nakşeyle iman Kur’an nurunu
Ahlâkla, faziletle inşâ eyle yarını
Yaşatma Firavun’u, yere batır Karun’u
Ebrehe ordusuna bir ordu ebabil ver
Halîliye mesleği Halil olmayı ister
Dostluğun en hasını, en yücesini göster
Ümmetin ümidi ol, hastalığa vur neşter
İhtilafı kovala, cümle maraza yol ver