-Zeynep Dülgar, Zekiye Denktaş (rhe) ve tüm annelere…
Sen öğrettin huzur ne, mutluluk ne, şefkat ne?
Süt emip uyuduğum senindi sıcak sine
İlk gördüğüm insandın, ilk kelimemdi “anne”
Şimdi beni bırakıp gidiyorsun öyle mi?
Melekler alkışlasın sevgili annem seni.
Ninni, masal söyleyen senin tatlı dilindi
Bir tek tebessümünle dünyadan dert silindi
Yaslandığım dağ sendin, tuttuğum dal elindi
Şimdi beni bırakıp gidiyorsun öyle mi?
Cennetler selamlasın sevgili annem seni.
Sohbetin tesellimdi, muhabbetin huzurdu
Yüzünü gördüğümde gecem gündüz olurdu
Varlığınla hayatım dengesini bulurdu
Şimdi beni bırakıp gidiyorsun öyle mi?
Peygamber karşılasın sevgili annem seni.
Hayat boyu güldürdün, ağlatıyorsun şimdi
Yüreğimi hasretle dağlatıyorsun şimdi
Bu evladın kimleri arayıp sorsun şimdi
Şimdi beni bırakıp gidiyorsun öyle mi?
Melekler alkışlasın sevgili annem seni.
Cennetler selamlasın sevgili annem seni.
Peygamber karşılasın sevgili annem seni.
Âmin…
