Bu fani dünyayı ebedî sandık
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
Çölü vaha bildik, serapa kandık
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
Dikeni kokladık gül zannederek
Yılana sarıldık dal zannederek
Zehire alıştık bal zannederek
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
İşledik hatayı, ettik kusuru
Meskenimiz oldu günah çukuru
Gafletten sandık ki tuzumuz kuru
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
Deli gibi koştuk para peşinde
Durmadan çalıştık dünya işinde
Âhireti tuttuk gündem dışında
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
Günahtı dostlarla bizi cem eden
Yedik, içtik haram helâl demeden
Nasibimiz yoktu dinden, camiden
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
Fakir fukarayı görmezden geldik
Yardım isteyeni defterden sildik
Faizi, repoyu zaruret bildik
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
Allah’ın rızası, ihlâs ne gezer
Varsa yoksa bizde “elâlem ne der”
Ne ederse insan kendine eder
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
İnsanoğlu zalim, cahil ve nankör
Hakikata karşı hem sağır hem kör
Halil yalnız sözde, şiirde bonkör
Aldandık, aldandık, eyvah aldandık!
